içimdeki kafes MAYMUN

İçimdeki maymun kadın elimdeki tüm soru zarflarını yırttı ve çöpe attı. Kayıtsız ama inatçı. Çalışan her düğmemi yavaşça kapattık birlikte. Yaşamı sessize aldık. Kendime biçtiğim roller de kayboldu, büründüğüm kimlikler de. Bana ne kelimesinin üzerinde zıplaya zıplaya oyun oynadık. Hem zıpladık, hem bağırdık. Bilmiyorum! Akşam yemeğinde ne yiyeceğiz. Görmedim! Çorabının hep kaybettiğin tekini. Duymadım! Yüz kere art arda aramanı…

Bazen kendimi masalından taşınmaya zorlanan bir kahraman gibi hissediyorum. Bazen de o masalın içindeki her cümleyi seviyorum. Özgürlükle, köklenmek arasında bir ipte sallanıyorum. İp ne kopuyor, ne de boynumu kırıyor. İpin düğümünü çözmeye uzanan elimi de, öteki elim tutuyor. Hayatın beni düğümleye düğümleye boğmak istemediğini biliyorum. Artık kendi attığım ilmeği sökebilirim.

İçimdeki maymunun oyununa katılabilirim.

İçimdeki maymunun oyununa katılabilirim.

İçimdeki maymunun oyununa katılabilirim.

Tüm maymunlar neşelidir, sen evrimi hatırla!