“Anayasanın 5.maddesi: Devletin temel amaç ve görevleri, Türk milletinin bağımsızlığını ve bütünlüğünü, ülkenin bölünmezliğini, Cumhuriyeti ve demokrasiyi korumak, kişilerin ve toplumun refah, huzur ve mutluluğunu
sağlamak; kişinin temel hak ve hürriyetlerini, sosyal hukuk devleti ve adalet ilkeleriyle bağdaşmayacak surette sınırlayan siyasal, ekonomik ve sosyal engelleri kaldırmaya, insanın maddî ve manevî varlığının gelişmesi için gerekli şartları hazırlamaya çalışmaktır. ” dı.

Demokrasi, özgürlük, bağımsızlıklık, adalet gibi birçok kavramın içindeki hazine yavaş yavaş boşaltılırken, biz bir izleyici gibi seyretmeden önce. ‘Bu kadarı’ olmaz dediğimiz her şeyin, kadar kadar fazlası olurken; kadarın çizgisini yükseltmekten başka ne yaptık hatırlamıyorum. Din simsarları, insan etini çiğneye çiğneye yükselirken de… Gittikçe kısılan sesler, korkuyla büyümüş gözler, düşünmeyen suretler ola ola, karanlığın içinde görünmez olduk. İlk bakışta körlük!

Ben 09:05 ‘te koruyamadıklarım için öyle utandım ki Atam’dan, sirenlerin içine saklandım.

Bu yüzden Cumhuriyeti “koruyormuş” gibi yapanları, avuçlarım patlayınca kadar alkışlayamadım…